บทที่ 235

คราวนี้ท่านผู้เฒ่าถังไม่เดาแล้ว เขาแค่มองเหยียนซีรอให้เธอพูดออกมาเอง

ถ้าเดาเอง ยิ่งเดาก็ยิ่งเลอะเทอะ

“ไว้ค่อยคุยกันหลังทานข้าวนะคะ” เหยียนซีไม่อยากทำให้ท่านผู้เฒ่าหมดความอยากอาหาร “เรื่องนี้ไม่รีบค่ะ”

“ถ้าเธอไม่พูด ปู่ก็จะคิดอยู่เรื่อยๆ” ท่านผู้เฒ่าถังแกล้งถอนหายใจ “ปู่เป็นคนประเภทที่พอมีเรื่องในใจก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ